Skip to content

Vogels

Written by

Jirke

Ik had het correct voorspeld: de vriend die me in mijn citalopramdromen steeds bezocht is voorgoed weggebleven. Soms probeer ik aan hem te denken voordat ik ga slapen, maar het helpt niet en inmiddels begin ik zelf zo’n afstand tot de oude vriend te voelen dat ik het haast ongepast vind om te proberen om hem op een dergelijke manier op te roepen. 

Lange tijd dacht ik dat er geen gekte meer over zou blijven als ik genezen was van alles wat me zo ontzettend plaagde, maar daar blijkt niets van waar.

Vannacht droomde ik dat ik op excursie was in Parijs. In plaats van musea bezocht ik vijf keer dezelfde Chippendalesshow, gespeeld door één man die gewoon zijn kleding aanhield, op straat werd luid Das Einheitsfrontlied gespeeld. Kon minder, zou een Groninger zeggen, maar de dromen die ik nu heb zijn niet de dromen die ik had toen ik gemedicineerd was. Het verschil laat zich slecht uitleggen, dat is het ding met dromen.

Voor de nachten heb ik de dag teruggekregen, dat dan weer wel. Toen ik vanmorgen de voordeur opende en de regendruppels tegen de glasplaten op de galerij zag, stapte ik meteen weer naar binnen. Het duurde maar tien minuten voordat ik alsnog naar buiten ging.

In het water langs de Hoornsedijk zag ik een groep woerden een vrouwtjeseend achtervolgen. Nog even en er zwemmen weer kuikentjes in de sloot. Verderop stond een witte reiger. Het was koud, het regende, ik rende voor het eerst sinds anderhalf jaar vijf kilometer aan een stuk.

Toen ik nog ziek was voelde ik me vaak beter als ik bewogen had, tegenwoordig gebeurt soms het tegenovergestelde. Mijn psycholoog heeft best puik werk verricht als de pijnlijke inzichten spontaan in mijn eigen hoofd ontstaan tijdens een stuk rennen door de regen. 

Soms zou ik haar willen bellen om te vragen wat ik moet doen, maar dat gebeurt eigenlijk alleen bij vragen waar ze me geen antwoord op gegeven zou hebben.

Nadat ik gedoucht had zette ik Fatboy Slim op, danste tot mijn kuiten weer soepel voelden, tekende mijn wenkbrauwen bij, at een boterham aan de eettafel, hoorde een merel en dacht: in mijn dromen heb ik nog nooit een vogel gezien. Dat is een antwoord, maar ik weet nog niet op welke vraag.

Previous article

De receptioniste - het vertrek II

Next article

Gezond

Join the discussion

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *