De kinderen, de buurvrouw, de huizen

‘Ben je negatief getest?’ vroeg oma toen ze in de deuropening stond.
‘Nee,’ zei ik. ‘Sorry. Ik kan een test doen en later terugkomen.’
Ik wist niet dat oma wilde dat ik me eerst liet testen.  Oma schudde haar hoofd, wenkte kom binnen.
‘Weet je het zeker?’ vroeg ik. 
Oma lachte.

Toen ik een kop thee had gekregen vroeg oma waar ik voor naar het ziekenhuis moest als het niet voor een test was.
‘Ik had een intakegesprek voor lichttherapie,’ zei ik. ‘Omdat vaak zo moe ben in de winter.’
‘Ach, daar hebben we het niet meer over,’ zei oma.
‘Het gaat goed, hoor.’ zei ik. ‘Ik wil alleen voorkomen dat ik weer zo ziek word als de afgelopen jaren.’
Dat vond oma verstandig.

Ik maakte een ploppend geluid naar Coco. Coco keek me aan en floot. Fiet-fiew.

‘Wat zit je haar mooi,’ zei oma. ‘En je wenkbrauwen. Zijn die getatoeëerd?’
Ik vertelde dat ik ze zelf teken. Elke ochtend, omdat die lichte wenkbrauwen van mij zo gek staan bij mijn donker geverfde haar.

Oma vertelde over de kinderen van mijn tante, over een buurvrouw, over de huizen die verderop gebouwd werden en de felle bouwlampen die haar uit haar slaap hielden.

Coco maakte een soort salto waarbij hij met zijn snavel aan een tralie boven in zijn kooi hing. Oma haalde een lychee voor hem, die vindt hij lekker. Ik kreeg nog een kop thee.

‘Oma,’ zei ik, ‘volgend jaar wil ik naar de archieven om uit te zoeken waar de vader van opa precies voor veroordeeld is.’
‘Dat is al heel lang geleden,’ antwoordde ze.
De vorige keer dat ik bij haar op bezoek was had ik voor het eerst gevraagd naar mijn overgrootvader, en had het bericht laten zien dat ik vond toen ik Delpher had doorzocht op mijn achternaam. Oma had verteld over de vader van opa, dat hij na de oorlog naar Sellingen moest. Eventjes maar, zei ze er nadrukkelijk bij. Ze vertelde over de invloed die de geschiedenis had op mijn opa. Er viel een hoop op zijn plek.
‘Ik wil het graag weten. Het gaat ook over mij,’ zei ik. ‘Als het invloed had op opa, heeft het ook invloed gehad op papa, en daarmee ook op mij.’
‘Als je het interessant vindt, moet je dat doen,’ zei oma. ‘Heb je nieuwe schoenen?’